Cirkonijum-dioksid keramika
Cirkonijum-dioksid je relativno skoro krenuo da se koristi u stomatologiji, koji je kao materijal biokompatibilan, nema alergijskih reakcija na okolno tkivo, slab je provodnik toplote i elektriciteta, pa je iz tog razloga i preosjetljivost zuba svedena na minimum. Takođe, nepovoljna je podloga za nakupljanje plaka što dosta olakšava sprovođenje oralne higijene i usporava recesiju gingive. Uz sve navedene prednosti, cirkonijum je dovoljno čvrst materijal da podnese sile žvakanja bočne regije, a nema metalne baze. Estetske karakteristike su odlične i daju tehničaru mogućnost da izradi krunicu koju je teško razlikovati od prirodnog zuba.
Litijum-disilikatna keramika
Koristi se u frontalnoj i lateralnoj regiji da bi se postigla visoka estetika zuba u izradi pojedinačnih krunica ili kod minimalno invazivne tehnike za keramičke fasete (veneers), inlaye, onlaye i overlaye. Pošto nema baze koja daje čvrstinu i otpornost, nije preporučljiva za izradu mostova u bočnoj regiji zbog jakih sila žvakanja.
Metal-keramika
Razvojem stomatologije i stomatoloških materijala, prestaje se sa upotrebom metalne krunice (izrađena od legure zlata) i uvodi se metal keramička krunica. Sastoji se od metalne baze (kobalt – hrom – molibden, nikal – titan, zlato) na koju se pod posebnim laboratorijskim tehnikama nanose slojevi keramike. Na taj način, krunica dobija izgled zuba i postiže se zadovoljavajuća estetika. Čvrstoća metalne baze i estetika keramike omogućuju upotrebu metal keramičke krunice i mostova i u lateralnoj i u frontalnoj regiji.